Ο λησμονημένος τάφος και ο βυθός μιας λίμνης.
Αυτή η βόλτα έχει και soundtrack.
Αυτές τις μέρες είμαι πρωϊνή βάρδια, οπότε βόλευε να πάρω μια μέρα άδειας για μια κοντινή απόδραση. Θα ήμουν πίσω το μεσημέρι για τις διάφορες υποχρεώσεις, σαν να γύριζα από τη δουλειά. Η Βίκυ μου έλεγε να μην βιαστώ, να γυρίσω απογευματάκι, αλλά πάντα κάτι με τρώει μέσα μου όταν χάνω χρόνο από τα παιδιά. Δεν το ευχαριστιέμαι.
Το πλάνο ήταν η λίμνη Δόξα στην ορεινή Κορινθία, απο επαρχιακούς και λίγο χώμα κάπου στον Φενεό. Ξύπνημα 5:30, μια μπανάνα, κάστανα και λίγα εργαλεία στην τσάντα και αναχώρηση κατά τις 6:00. Είχε λίγο κίνηση μέχρι τα διόδια Ελευσίνας όπου μπαίνω στην παλιά εθνική. Η θερμοκρασία ήταν πιο χαμηλή απ' ότι περίμενα και κάποια στιγμή σταμάτησα και φόρεσα ένα λεπτό ισοθερμικό. Ο ήλιος άρχισε να ανατέλει και στα Ίσθμια έγινε η πρώτη στάση.
Εξαμίλια, Σολομός, Χιλιομόδι και κάπου στα Δερβενάκια αποφασίζω να κάνω μια παράκαμψη για να ψάξω να βρω τον θολωτό τάφο του Ορέστη στις Μυκήνες.
Ο Βύρωνας τον είχε αναφέρει όταν σχεδίαζε μια περιπέτεια στις Μυκήνες και είχα ζωγραφίσει και κάτι σχετικό.
Βύρωνα τον βρήκα, ξεχασμένο μέσα στους ελαιώνες, λες και ακόμα τιμωρείται για τις πράξεις του.
Επιστροφή προς Νεμέα, την Τοσκάνη της Ελλάδας, και στάση στο Αρχαίο Στάδιο και το Ναό του Δία.
Μέσα από χωράφια και αμπελώνες φτάνω στο χωριό Αηδόνια. Όπου πέφτει ο ήλιος είναι ιδανικά, αλλά στις σκιές η θερμοκρασία πέφτει κατακόρυφα. Μου άρεσε τόσο πολύ η οδήγηση στους κάμπους που ξέχασα να σταματήσω για επίσκεψη στο Μυκηναϊκό Νεκροταφείο. Την επόμενη φορά.
Ακολουθώντας την ε.ο. Νεμέας-Λεβιδίου, ανεβαίνω έναν ορεινό δρόμο με πολλές στροφές προς Καλιανούς. Η θέα των κάμπων απίστευτη, θέλω να ξανακατέβω να χαθώ εκεί μέσα.
Η λίμνη Στυμφαλία ξεπροβαλλει μετά από τα ερείπια ενός παλιού μοναστηριού και στο μυαλό μου έρχεται αυτόματα ο Ηρακλής με το τόξο του ενάντια στα δαιμονικά πουλιά. Δεν έχει νερό, νομίζω πιάνει μια στάθμη τον χειμώνα, οπότε ευκαιρία να οδηγησω μέσα σε λίμνη!
Μετά από λίγο, στάση κάτω από κάποιες λεύκες για κολατσιό, όπου και αποφασίζω να γυρίσω πίσω γιατί η ώρα είχε περάσει για άλλη μια φορά. Μέσα από τα χωράφια βγαίνω πάλι στους Καλιανούς και ακολουθώ την ε.ο. Κιάτου-Βυτίνας. Ρουκέτα δεν σε πήρα τηλέφωνο γιατί βιαζόμουν.
Η επιστροφή βαρετή και με βιασύνη.
Σημειώσεις:
1. Να ξεκινάω πάντα πολύ νωρίς. Υπέροχο συναίσθημα να είσαι μια-δυο ώρες στο δρόμο και η ώρα να είναι ακόμα 8:00. Extra points: βλέπεις την ανατολή.
2. Βύρωνα πρέπει να εξορμήσουμε στους αρχαίους τάφους!
3. Το caballero είναι ό,τι πρέπει για αυτή τη χρήση.
4. Είχα ξεχάσει το κλασικό επαρχιακό βενζινάδικο, που πουλάει από λιπαντικά μέχρι νυχοκόπτες.
5. Αηδόνια: Νεκροταφείο